زشتی چهره ! بله من ظاهر زیبایی ندارم.

سلام.
پسری هستم 27 ساله. مشکلات زیادی دارم. شاید اگر بخواهم ریشه یابی شان کنم در یک
کلام باید بگویم زشتی! بله من ظاهر زیبایی ندارم. لااقل خودم اینطور فکر می کنم.
همینطور صدای نازیبایی هم دارم. بخصوص با جنس مخالف مشکل دارم. بارها احساس کرده ام
که مرا تحقیر و یا تمسخر می کنند.
گاهی به این می اندیشم و دیگر مطمئن شده ام که اگر زیبا می بودم زندگانی و سرنوشتم به کلی تغییر می کرد.
از نحوه برخورد پدر ومادر و اقوام و نزدیکان گرفته تا غریبه ها و ناآشنایان قطعاً رفتارشان طوری دیگر بود و
من حالا اینقدر تاثیر منفی از محیط نگرفته بودم و دیگر اینطور بی اعتماد به نفس و نا امید نبودم و خود را اینقدر
حقیر و ناچیز نمی شمردم.
از آینده بسیار واهمه دارم. بسیار پیش آمده که انسانی را دوست داشته ام و به او وابسته بوده ام اما
این حس تنها یکطرفه بوده. احساس می کنم نهایت مهرورزی انسانها به من ترحم و دلسوزی است نه محبت اصیل و واقعی.
سالهاست که سیگار می کشم و آن شده تنها مونس تنهائیم و بلای جانم و نمی توانم آن را ترک کنم.
لطفاً راهنمایی ای بفرمائید.

هر آدمی دارای توان و نیرویی است که بدان می بالد ، بی شک در درون شما نیز این گوهر نهفته است ، آدم های بسیاری را می شناسم که با وجود داشتن چهره نازیبا ، امروز همه چیز در اختیار دارند همسر زیبا ، ثروت و محبوبیت فراوان ... آدمی نباید اسیر کمبودهایش شود ، بلکه باید به دنبال رشد در شاخه های دیگر باشد ... سیگار همدم نیست ! همنشینی با بلای جان است .