هنوز تسلیم نشدم ومنتظر جرقه ای هستم

رضا :
با سلام.پسری۱۸ساله هستم که دیگه زندگی برام جذابیتی نداره احساس میکنم خودم وایندم رو هوا معلقیم.از وقتی بدنیا امدم پدرو مادرم باهم حرف نمیزنن و هر روزدعوای شدیدو فوش بهم میدن بنابراین تمام این سالها هیچ محبتی بهم نشده وخیلی تنهام.تعریف نباشه ولی با اینکه هوش واستعداد قوی دارم بعلت این مسله واینکه مجبورم بعضی وقتا کارکنم امسال نتونستم رتبه دلخواهمو تو کنکور بدس بیارم.با اینکه سالهاست ورزش میکنم و ورزشکار خوبی بودم بعلت پاریدگی منیسک زانو نمیتونم به ورزش ادامه بدم.پارسالم دلداده ی دختری شدم که بهم خیانت کرد.از این همه فشار روحی دارم بیمای روحی میگیرم.تواناییام بهیچ دردی نخوردن و ناامید شدم ولی هنوز تسلیم نشدم ومنتظر جرقه ای هستم با اینکه بخدا ایمان زیادی دارم احساس میکنم نمیخواد کمکم کنه.خواهشا راهنماییم کنید تا بتونم از این بن بست بیرون بیام وبه اهدافی که دارم برسم.همه حرفامو نتونستم بگم.خیلی معذرت میخوام که سرتون درد اوردم.خواهشا راهنماییم کنید

پاسخ حکیم ارد بزرگ :

    آدمی می تواند ، بارها و بارها به شیوه های گوناگون ، قهرمان شود . کتاب سرخ – فرگرد امید – سخن ۹

    آنگونه که از نوشته شما پیداست روح امید و رشد در شما زنده است آدم های فرهمند و پیشرو همواره از دل هر تلخی و سختی راه رشد و پیروزی را می یابند آنها به خود ایمان دارند ورزش یکی از بی نهایت راهها رشد برای شما بوده است هدف و آرمانی نو و خوب برای خویش برگزین و به سوی آن حرکت کن .