چطور از عمق وجودم از کسانی که اذیتم کرده اند بگذرم ؟

سلام و ارز ادب خدمت حکیم بزرگ …
بسیار خرسندم که میتونم مستقیما با بزرگ عصر صحبت کنم ونقطه نظراتتون رو بدونم .
حکیم بزرگ : من ۳۸ سالمه و تمام عمرم صرف اثبات تواناییام به خانوادم شده (چون منو دایماباخواهرو ازنظرهوشی مقایسه کردند وهیچگاه نزاشتند طبق میل خودم تصمیم بگیرم و به هرچی اظهار علاقه میکردم از جمله هنر بهم میگفتند کار تو نیست وتوانایییشو نداری ) و حس میکنم زندگی نکردم و به خواسته هام نرسیدم و حالا میخوام شورشی کنم وبرای خودم زندگی کنم …
از طرفی تا سال گذشته بهم کتک میزدند و خوارم میکردند , ولی حالا دایما طلب مغفرت و ب خشش میکنند , من میخوام ببخشم و همه میگند تو مهربانی وقلبت صافه ولی بحدی ناراحتم که تمام عمرمو باختم و به خواسته هام نرسیدم و حتی سرنوشتم تغییرات منفی کرده که نمیتونم ببخشم , سالهاست کنار اتاقی میشینم و از جمعشون دوری میکنم تا کمتر تحقیر شم , همیشه عاشق پیشرفت تحصیلی بودم و عاشق پند بزرگان جهان ومطالعه میکردم…

لطفا مرا واضح راهنمایی کنید که چطور از عمق وجودم ازشون بگذرم ؟
و هرگز ناراحت نباشم و به زبان نیاورم ؟ تا خودم از زندان بی لیاقتی و افسردگیه مزمن رها شم ؟
سپاس

نقل قول :

پاسخ حکیم ارد بزرگ :

آسیب دیده ، همیشه درهای آرزوهایش ، کوچک و کوچکتر می شود ، مگر با امید ، که زندگی ما را دگرگون می سازد . کتاب سرخ – فرگرد امید – سخن ۳
خانواده شما دچار فرهنگی اشتباه بوده اند . همان گونه که گیاهان در برابر تند بادها هر روز نیرومندتر می شوند آدمی هم با تحقیر ، توهین و آزار دیگران ، انگیزه مقاومت و رشد می یابد . بی شک شما دارای توانایی های برجسته ای هستید .
تواناییهایی که امروز زبان دیگران را به ستایش وا می دارد .
گیتی پهنه مهربانی است مگر شما همه عمر بدنبال این نبودید که خود را اثبات کنید ؟ حالا به همه بفهمانید که شایسته ستایش شدن هستید با خوبی و گذشت …
یک روز در شادمانی و مهربانی ، به هزار سال زندگی در رنج و سختی می ارزد . پس هر روزتان را با مهربانی و شادی هزار ساله کنید .
- اُرد را هم بسیاری بارها آزردند اما کاش امروز زنده بودند تا دست بوسشان باشم …

سلام
باتشکرفراوان از لطفتان.

نقل قول :

سپاس . آرزومند شادمانی همیشگی شما هستم .